Willhelmina Jane Potter **

"Hayırr!!..Ahhhh!...Yapma!!!...."[/color[color=darkblue]]olmuştu işte...Yine olmuştu.Yine o saçma sapan rüyalardan birini görmüştü.Her zamanki gibi en iyi arkadaşı Chris gözünün önünde işkence ediliyor ve öldürülüyordu.Son birkaç haftadır bunları görmüyordu fakat yine görmüştü.
Will,şu anda Hogwarts'taki 1.yılını doldurmuştu ve yaz tatilindeydi.Daha dün arkadaşı Chris ile dışarıda dolaşıyordu.Hemen ablası Sarah'ın (daha doğrusu İrma fakat o Sarah derdi) yanına koştu ve ağlamaya başladı.
Sarah:-Yine ne oldu Will?,diye sordu.
Will:
-Yine oldu Sarah,yine onu gördüm..Chris’e işkence ediyordu dedi hıçkırıkları arasında.
Sarah:
-Will,bunun kökten bir çözümü var ama çok zor ve sen daha bunu yapabilecek yaşta değilsin.Ancak sana karşı birkaç büyü yaparsam bu rüyalardan kurtulma umudumuz olabilir,dedi. Sarah,Will’e asasını doğrulttu ve karışık sözler söyledi.Will,hiçbir değişiklik hissetmiyordu fakat işe yarayacağından emindi.Daha sonra Will Sarah’a teşekkür ederek onun odasından ayrıldı.Kendi odasına gitti ve üstüne bir kot pantolon ve kalpli bir T-shirt giydi.W ve C(Will-Chris ) yazan kolyesini boynuna taktıktan sonra(bu kolyeyi ona Chris hediye etmişti) kahvaltı yapmak için aşağı indi.Annesi ona mükellef bir kahvaltı hazırlamıştı.Krepler,gözlemeler,reçeller ve tabii ki domates-salatalıklar(Will’in deyimiyle hıyarlar =P)masanın üstünde ona gülümsüyordu sanki.Will,her şeyden bolca yiyerek karnını doyurmuştu.Rüyasını unutmuş ve bu kadar yediği için kaç kilo alacağını hesaplıyordu.Çok oburdu Will.Fakat düzenli spor yaptığı için hiç kilo almazdı.
Annesinin yanağına kocaman, sulu bir öpücük kondurdu ve anorağını üstüne geçirip dışarı çıktı.Daha sonra Chris’in ona hediye ettiği Muggle işi telsizi almadığını fark etti.Annesine:
-Anne! Chris’in verdiği telsizi getirir misin? ,dedi.
Bu yaptığını çok saçma buluyordu fakat 17 yaşına kadar beklemek zorundaydı.Annesi telsizi Accio büyüsüyle çağırdı ve ona verdi.Will,annesine teşekkür ederek dışarı çıktı.Telsizini açtı ve Chris’e:
-Hadi bakalım ayıcık işbaşına.Bugün yapacağımız çok yaramazlık var ,dedi.
Bir süre sonra Chris:-Sen bilirsin Kurbağa. Bekle aşağı iniyorum, dedi.
Will, biraz bekledikten sonra,kahverengi orta uzunlukta saçlı,yemyeşil gözlü,uzun boylu,biraz şişman bir çocuk masmavi gösterişli bir villadan çıktı.Chris’in üstünde koyu mavi bir T-shirt, koyu kahverengi bir kapri vardı.
Chris:
- Kurbağa, umarım Ateşokunu almışsındır, dedi.
Will:
-Tabii ki aldım, peki ya sen o külüstür Nimbus 2001 ‘ini aldın mı?diye sordu.
Chris:
-Hayır Kurb, üzgünüm ama bende de bir Ateşoku var.Yani asıl şimdi kimin hızlı olduğunu göreceğiz,dedi.
Will, gözlerine inanamamıştı. Çünkü Chris, bir kere süpürgeden düştüğü ,kafansın yarıldığı ve Ateşokunun çok hızlı olduğunu bildiği için ona bir Ateşoku almıyordu.Fakat galiba Chris annesini ikna etmisti.
Will:
-Bana kurb demekten vazgeç ayıcık, dedi.
Will ve Chris birbirlerine gıcıklık olsun diye lakap kullanırlardı. Beraber sahil kenarına kadar yarıştılar ve sahilde biraz oturdular.
Will,şort ve sıfır kollu bir body giymişti.Chris,onu denize itti ve savaş başladı.Will,Chris’in üstüne atladı ve ikisi birden denin dibine çöktü.Daha sonra gülüşerek denizden çıktılar ve evin yolunu tuttular.Hem süpürgelerini bırakacak,hem de üstlerine yeni bir şey giyeceklerdi.
Saat,4:00 olduğunda tekrar dışarı çıktılar ve Godric’s Hollow’daki Madam Rose’un cafesinde oturdular.İlk önce kazan pastası ve kaymak birası sipariş ettiler.Will ve Chris,bunları yerken birbirlerine ilk senelerini anlatıyorlardı.Anlaşılan ikisinin de yılı çok yoğun geçmişti.Cafeden kalktıklarında saat 10:00 ‘dı.Will ve Chris o kadar
Oçok kaymak birası içmiş ve o kadar çok kazan pastası yemişlerdi ki ayakta duramıyorlardı.Biraz sallandıktan sonra kendilerine geldiler ve evlerine gittiler.Yeni bir macera için hazırdılar.

Renk Değişimi: O
Betimleme: O
Yazım Kuralları: O
Uzunluk: O
Konu Düzeni: O
Sonuç: Kesinlikle, ders almana hiç gerek yok!